Description
Tha an t-eilean làn de sgeulachdan agus tha Tormod gan cluinntinn a h-uile taobh dhan tèid e. Cha ghann nach cluinn e mu na saighdearan Ròmanach, còtaichean seunta, agus mu dhaoine air an toirt a thaobh, air neo am bruid, air sgàth an cuid aineòlas, agus droch rùn chàich.
Ach, chan e a h-uile càil a tha freagarrach do chluasan òganaich agus cluinnidh Tormod, 's a chluais ri claisneachd, gu leòr a tha ga chur a rannsachadh mu cò a b' athair dha, am measg nithean eile. Cluinnidh e sop às gach seid bho a nàbaidh Ruairidh, a mhàthair is cailleachan na bùtha, ach chan eil e idir furasta do Thormod bun no bàrr a dhèanamh dheth. Nach fheàrr neoichiontachd na h-òige na bhith air do bhuaireadh cus le còmhradh a tha am beul dhaoine?
The island is full of stories, and Tormod hears them everywhere -- at home, at school, and from Ruairidh next door. There are stories about Roman legions and enchanted tweed coats and men carried off by brutal pressgangs and self-proclaimed bards who would steal a song right out of your mouth. And then there are the stories he isn't supposed to hear, and maybe one of them will explain a few things that puzzle him, like why he doesn't have a father. Stories can change with every telling, and a little boy's innocence can't last forever. Am Balach Beag a dh'Èisteadh aig Dorsan agus na chuala e (The Little Boy who Listened at Doors ) explores the power of stories and the motives of people who tell them.